» انواع:
1. پرکاری اولیه پاراتیروئید: در زنان دو تا چهار برابر بیشتر از مردان و در سن 70-60 بروز می کند. نیمی از این بیماران هیچ علامت بالینی ندارند.
2. پرکاری ثانویه پاراتیروئید (Renal Rickets): در اثر احتباس فسفر، افزایش تحریک غده پاراتیروئید و افزایش ترشح هورمون پاراتورمون ایجاد می شود. مشخصه آن دکلسیفیکاسیون (*) استخوان و ایجاد سنگ های کلیوی است.

» تشخیص:
بالا بودن مقاوم سطح کلسیم و رادیوایمونواسی سطح پاراتورمون، رادیوگرافی و یا اسکن جهت تغییرات استخوانی، سونوگرافی، اسکن تالیوم، FNA ، MRI

» درمان:
- در پرکاری اولیه پاراتیروئید: برداشتن بافت غیر طبیعی غده، فسفر خوراکی
- درموارد بدون علامت: تحت نظر داشتن فرد از نظر هیپرکلسمی، تخریب استخوان ها، سنگ کلیه، اختلال عملکرد کلیه
- مایع درمانی: 2 لیتر مایع یا بیشتر، مصرف آب گریپفوروت
- استرس موجب کاهش برداشت کلسیم از استخوان می شود.

» آموزش به بیمار:
درمورد تظاهرات سنگ کلیه، پرهیز از مصرف دیورتیک های تیازیدی، اجتناب از دهیدراتاسیون و مراجعه به پزشک در صورت اسهال یا استفراغ

» بحران هیپرکلسمی:
از عوارض هیپرپاراتیروئیدیسم است گه بالا رفتن سطح کلسم سرم بالاتر از 15mg/dl موجب ایجاد علایم عصبی، قلبی-عروقی و کلیوی می شود که می تواند زندگی فرد را به مخاطره بیندازد.
» درمان:
رهیدراتاسیون با حجم های زیاد وریدی، مصرف داروهای دیورتیک جهت افزایش دفع کلیوی کلسیم، تجویز فسفر، داروهای سیتوتوکسیک (میترامایسین)، کلسی تونین و دیالیز، ترکیب کلسی تونین و کورتیکواستروئیدها
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ
* دکلسیفیکاسیون (Decalcification): آزادکردن کلسیم از بافت استخوانی