با تشخیص بیماری دیابت نوع یک در این بیماران و بعد از گذشت دو تا سه ماه از شروع مراحل درمان، مقدار ترشح انسولین از سلولهای پانکراس افزایش یافته و قند خون کم می شود که این امر موجب کاهش تجویز مقدار انسولین توسط پزشک معالج شده و عملا فرد بیمار وارد مرحله ماه عسل دیابتی می‌شود.
این دوره کوتاه و فقط چند ماه به طول می‌انجامد. پانکراس قادر نخواهد بود بعد از طی این مدت انسولین لازم را ترشح کند لذا ضروری است مقدار تزریقی انسولین مجددا توسط پزشک افزایش یابد.
عدم اطلاع صحیح بیماران در این دوران باعث به وجود آمدن گمان بهبودی کامل در آنان شده و با قطع خودسرانه انسولین توسط آنان همراه است که با اتمام دوران ماه عسل و بازگشت این بیماران به حالت قبلی خود قند خون بالا رفته و کمبود انسولین و نهایتا شوک و کمای دیابتی عارض می‌شود.
تیم درمان موظف هستند با توضیحات لازم به بیمار درخصوص اینکه ماه عسل دیابت معادل بهبودی کامل آنان نیست، از بروز مشکلات جدی تر در این بیماران پیشگیری کنند.