» تعریف:

اختلال در اکسیژن رسانی بافتی در دوران جنینی و بدو تولد آسیفکسی گفته می شود، روند آن هیپوکسمی، کربوکسمی و در نهایت اسیکمی و اسیدوز متابولیک می‌باشد.

» علل:

1. علل مادری: دیابت، هپرتانسیون، پره اکلامپسی و اکلامپسی، استفاده از الکل و سولفات منیزیم، داروهای بتا آدرنژیک و نارکوتیک، عفونت، دکولمان پرویا
2. علل جنینی: نمای غیر طبیعی، آسپیراسیون مکونیوم، سپسیس ، هیپوولمی، پرولاپس بند ناف، نواقص مادرزادی

» علائم:

خواب‌آلودگی، کاهش و ضعف رفلکس ها، تحریک پذیری، ناله یا صدای خرخر مانند بازدمی (Grunting) حرکات پره‌های بینی، رتراکسیون قفسه سینه، تاکی پنه، آریتمی، تاکی و برادری کاردی، ضعیف شدن نبض ها، هیپوتانسیون (کبودی نواحی مختلف و نامنظم پوست) رنگ پریدگی سیانوز، تعریق وخشکی مخاط

» اقدامات:

1. نوزاد را به محل گرم و زیر رادیان وارمر می بریم و کاملاً خشک می‌کنیم با دو عدد شان، شان اول بعد از خشک کردن نوزاد، که اول سرش باید خشک شود، کنار گذاشته و با شان دوم قرار می دهیم.
2. ساکشن دهان و با در نظر گرفتن تحریک پذیری نوزاد. وقت زیادی صرف تحریک نمی کنیم و این تحریک با ماساژ پشت نوزاد انجام می شود. سپس قلب و تنفس نوزاد را ارزیابی می کنیم.
3. اکنون ۳۰ ثانیه گذشته، با اطمینان از باز بودن راه های هوایی:
← اگر تنفس شروع نشده یا تعداد ضربانات قلب زیر ۱۰۰ باشد تهویه تنفسی با فشار مثبت با اکسیژن ۱۰۰% ، ۲۰ تا ۳۰ ثانیه داده میشود.
← اگر فعالیت تنفسی و قلب نرمال است، ولی نوزاد سیانوزه است، به نوزاد اکسیژن ۱۰۰% داده شود.

» نکته: ساکشن نازوفارنژیال تنها در موارد دفع مکونیوم کاربرد دارد.